Op deze pagina vind je alle columns van Amy. Intussen zijn dat er al zoveel dat ze een eigen plekje op de Supermam-site verdiend. Op deze afbeelding zie je de banner bij Amy’s eerste column Nepmama. Je kunt de columns van Amy herkennen aan de bannervullende foto (1) en de titel die met twee kleuren onderaan de banner te zien is (2).
‘Als je nu eens even opschiet en je kleren aandoet.’ Ik ben al de hele ochtend de kinderen aan het aanjagen. Ze staan allemaal in de laagste versnelling. ‘No pressure.’ Hoor ik Faya zeggen. Ze ervaart het aanjagen als opjagen. Als ze allemaal op school zitten schiet…
De bel gaat er staat een man voor de deur. Ik zie dat hij wat gespannen is en glimlach vriendelijk naar hem. Mijn glimlach lijkt hem niets te doen en hij begint aan zijn verhaal. “Mevrouw u mag uw jas aan trekken en uw huis verlaten, verderop in het huizenblok is er een gaslek.”
“Geduld is het vermogen om moeilijke omstandigheden met kalmte te verduren.” Geduld. Een bijzonder iets en ontzettend nodig. Ik denk dat ik gezegend ben met een bovengemiddelde portie aan geduld. Ik merk dat met de jaren het geduld in me groeit. Ik ben een…
Ik hou van de zee. Niet een beetje maar enorm. Ik vind het toch zo prachtig. Het geluid, de grootsheid, de geur. Het zand en het water het oneindige. Soms rustig en soms onstuimig en wild. Ik ben daar altijd zo onder de indruk van mijn God!
Ze was net geboren, mijn dochter, onze dochter, Zijn dochter. Ik was zo onder de indruk van het geboren worden van een klein meisje. Van dat kleine lijfje op die van mij. Ik kon niet anders dan het leven van dit wonder leggen in de armen van mijn hemelse Vader.
Faya zingt haar favoriete liedje: “iedereen is anders niemand is als jij. Iedereen is anders jij bent jou en ik ben mij.” Met zes verschillende kinderen waarvan een aantal andere ouders hebben zijn de verschillen letterlijk en figuurlijk groot. Blond, bruin, blauwe ogen, bruine ogen we hebben van alles wat. En…
Al een paar dagen koestert ze het zakje met de gekregen koekjes. Faya is er zo ontzettend blij mee. Zo blij dat ze het jammer vind om ze op te eten. En dus gaan de koekjes overal waar Faya gaat. Als ik haar ‘s avonds naar bed breng en de koekjes onder het kussen…
Hoe ik dat doe als moeder van een groot gezin? Ik zal mijn geheim verklappen. Ik heb een emmertje. Een emmertje wat elke dag weer vol zit. Vol zit met liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Elke dag…
Onze kinderen zijn zo ontzettend goed in ja-maren. Overal proberen ze toch een onderhandeling te starten. Soms met maar meestal zonder succes. Ja maar, over dat ene snoepje. Ja maar, over de tijd dat ze thuis moeten zijn. Het is altijd het proberen…
Ik weet niet hoe het bij jullie gaat, maar bij mij vliegt de tijd. Denk ik ‘s morgens dat ik zeeën van tijd heb. Is die hele zee in een mum van tijd verdwenen. De tijd is weg en de niet opgevouwen was, de rommelige speelgoedhoek en de vaat is niet.
“Ik ga vandaag niet naar school.” Faya kijkt me uitdagend aan. De andere kinderen kijken ook naar me. Ik zie ze denken hoe gaat ze dit oplossen. Het volgende dient zich ook al aan. “Ik wil geen pasta op mijn brood.” Boos stampend loopt Finn de kamer uit. Na weken…
“Dan ga ik wel naar mijn kamer als je me niet begrijpt.” Huilend loopt ze naar boven mijn pleegdochter Demi. En nee, ik begrijp er echt even niets van. Vrouwen… ik behoor natuurlijk ook tot hun soort. Maar ze zijn soms wel een beetje ingewikkeld in de opvoeding. Om…
Mijn dochter Joy zit huilend op de grond in haar kamer. Voor haar staat het verjaardagscadeau voor een vriendin van haar. Een hamster. Hij zal toch niet dood zijn schiet even door mij heen. Maar nee, dit verdriet is van heel andere aard.
December, het laatste blad van je kalender is bereikt. Het is altijd een mooi moment om even terug te kijken op het afgelopen jaar. De jaarlijkse terugblik, je ziet het op tv en hoort het op de radio voorbijkomen, ik houd er zelf ook van.
De eerste blaadjes vallen van de bomen. Het weer wordt wat kouder. Ik voel het: de herfst is er. Ik vind het zo heerlijk dat we in een land wonen met seizoenen. We hebben echt van alles wat. Kou, hitte, sneeuw, hagel en regen. En dan ook nog de natuur die met…
Pleegdochter Faya is aan het stempelen. Ze heeft ons allemaal getekend en we krijgen allemaal een stempel van haar. Een nauwkeurig uitgekozen stempel die volgens haar bij ons past. Ik krijg een blauw konijn. Geen idee waarom maar zij vindt dat het…
Ik moet eerlijk zeggen dat ik er niet zo enorm op zat te wachten. De zomervakantie, weer iedereen thuis. Maar nu het eenmaal zover is en de “alle kinderen thuis door Corona” periode al maanden geleden lijkt, zie ik er stiekem wel weer naar uit.
“De leugen is nog steeds een leugen, zelfs als iedereen het gelooft. De waarheid is nog steeds de waarheid, zelfs als niemand het geloofd.” Ik heb van de week schoenen voor pleegzoon Finn van marktplaats gehaald. Ik heb aan de…
Oké eerlijk? Ik moet hier nog aan werken. En niet dat ik om kom in de zorgen hoor of dat ik niet op God vertrouw. Ik weet zeker dat Hij alles in Zijn hand heeft. Dat heeft Hij mij al zo vaak laten zien. Alleen soms….. Kijk, nu heb ik natuurlijk ook zes kinderen…
Het blijft lastig om aan een vier, vijf en zevenjarige uit te leggen wat het inhoud om een pleegkind te zijn. Ze willen het liefst gewoon “normale” kinderen zijn. En vaak zijn ze dat ook normale kinderen in een normaal gezin. Maar soms komt het toch naar voren dat we toch echt wel een gewoon, bijzonder gezin zijn. Dat zet ons weer…
Ik zit volop in een crisis hier… de identiteitscrisis. De vader van onze pleegdochter Demi (7) krijgt een baby. Of nou ja, niet hij natuurlijk, maar zijn nieuwe vriendin. Reden voor Demi om er volop mee bezig te zijn, hoe het nou allemaal zit. Al die pleeg- en stiefvaders en moeders, half broertjes en zusjes van Demi, ik…