Woorden. Ik blijf het iets bijzonders vinden de taal. We kunnen van alles zeggen. We kunnen met woorden stichten en kapot maken. God heeft het zo bedacht dat onze woorden kracht hebben. 

Ze zit bij mij aan de keukentafel. Een moeder van twee jongens. De oudste is net vijf. Ze maakt zich zorgen. Dat zie ik al aan haar voordat ze wat zegt. Als ze haar verhaal begint, wordt het me duidelijk. 

“Gisteravond kwamen de ouders van Stijn bij ons op bezoek. Ze wilden het hebben over Mats onze oudste. Mats heeft “rot kind” gezegd tegen een gezamenlijk vriendje van hen. De ouders van Stijn vinden dat echt niet kunnen. Het schijnt dat Mats wel vaker rare woorden zegt.” 

Wanneer ze drie jaar zijn is poep en plas zeggen nog schattig, grappig en oké, soms ook irritant. Maar hoe ouder ze worden hoe groter hun woordenschat is. Als moeder kan ik niet anders doen dan ze hier in huis leren wat wel en niet kan. En dan hoop ik ontzettend dat ze dat meenemen zodra ze hierover de drempel naar buiten stappen. 

Woorden hebben kracht. Dat is iets wat ik ze hier allemaal leer. Zeg maar eens iets aardigs over een ander en kijk eens hoe hij reageert. Ze tegen dezelfde persoon iets lelijks en je ziet een hele andere uitwerking. 

Ze zijn met zijn allen in het zwembad aan het spelen. “Stom kind!” hoor ik Faya zeggen. Ik loop er heen en zeg dat we dat echt niet tegen elkaar zeggen. Je mag iets niet leuk vinden wat een ander doet. Dan zeg je dat. Schelden doen we niet. 

Ik loop weer naar binnen. Het is al de zoveelste ruzie van vandaag in dat zwembad. Ik zucht en zeg: “ik ben er helemaal klaar mee!” Nicky komt de kamer in lopen en zegt:”woorden hebben kracht hè mam!” 

‘Je tong heeft de macht over leven en dood. Als je je mond zijn gang laat gaan, zul je daarvan de gevolgen dragen.’

‭‭Spreuken‬ ‭18‬:‭21‬ ‭BB‬‬