COLUMN

Hoe ik dat doe als moeder van een groot gezin? Ik zal mijn geheim verklappen.

Ik heb een emmertje. Een emmertje wat elke dag weer vol zit. Vol zit met liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Elke dag deel ik uit mijn emmertje deze prachtige dingen uit. 

Pleegdochter Demi heeft het moeilijk. De bezoekregeling was lastig voor haar en het feit dat ze haar vader al een poos niet heeft gezien vind ze moeilijk om een plekje te geven. Haar gedrag als ze zich zo voelt, is erg pittig. Het kost me ontzettend veel energie. In de loop van de dag merk ik dat ik naar iedereen toe feller reageer. 

“Mam waar zijn mijn voetbalsokken?”vraagt mijn zoon Joël. “Je zoekt het maar even zelf uit!” is mijn felle antwoord. En zo mopper ik mezelf de dag door. Ik voel me steeds naarder en naarder omdat ik zo echt niet wil zijn. Maar ik kan me er gewoon even niet overheen zetten. 

‘S avonds in bed denk ik terug aan de dag. Waar is het nou mis gegaan. Ik had dat prachtige emmertje in de ochtend gevuld met alles wat ik nodig had. Dan zie ik het ineens. Demi heeft met haar gedrag mijn emmertje in één keer leeg getrokken. Ik liep rond twaalf uur al met een leeg emmertje. En van een leeg emmertje wordt niemand blij!

Een wijze les voor mezelf hier in mijn bed. Af en toe word je emmertje in één keer leeg getrokken. Soms zonder dat je het door hebt, soms onverwachts. Vergeet dan niet om je emmertje meteen weer te vullen bij de Bron. 

Geschreven door: Amy* (41). 20 Jaar getrouwd met Collin. Ze hebben drie “eigen” kinderen Joy (18) Nicky (16) en Joël (14) en drie pleegkinderen Demi (7), Finn (4) en Faya (3). Ze doen nu 13 jaar aan crisisopvang met de mogelijkheid om te blijven als de kinderen niet terug naar hun eigen ouders kunnen.

*= Alle namen zijn gefingeerd en zijn, vanwege privacyredenen, alleen bekend bij de redactie.

Andere columns van Amy

Koken met Esther